Most av siddisane!

FKH - Vif 1 - 1 (1 - 0)
Viking - FKH 2 - 0 (2 - 0)

Det e tunge dagar nå! Sjøl om sesongen nettopp e starta føles det ikkje bra å måtta se heilt ner te nummer fjorten når ein skal lesa tabellen. Motgang må me tåla, men den må gjøras kortast mulig. Svartbak hadde te tiår følelsen av at ting va på gang hima mot Vif. Me skal ikkje overdriva å sei at me herja utpå der, men me gjorde ein klart bedre forestilling enn laget fra Oslo øst. Då blei skuffelsen enorm når me lage ein unødvendige straffe på overtid. Så stor at Svartbak måtte ta seg ein tur te Barcelona for å komma te hektene igjen.

Vel hima igjen hadde me igjen et visst håp på vei ner te Stavanger, sjøl om me ikkje klarte å bli kvitt ein litt uggen følelse i magen. Svartbak klare aldri å vær ein klar optimist. Me har alltid tro på at guttane kan klara brasene, men blir aldri kvitt frykten for at det heila skal gå te dundas! Det skolle ikkje ta mer enn nåken sekund av kampen før denna frykten konne se ut te å vær reell. BANG! Viking dryle av i stolpen med ein gong! Guttane våres ser ikkje ut te å heilt forstå at dommaren har blåst kampen igang. Ittekvart så det ut som om dei ikkje visste at dei spilte fotballkamp i det heila tatt. I hvertfall ikkje et byderby mot våres kjipe naboar i sør! Då forventes det full guff! Det fekk me aldri se. Me spilte kanskje sju brukbare minuttar i begynnelsen av andre omgang, men mest sannsynlig va det bara dei mørkeblå som slapte litt av.

Koffor skolle det bli sånn som detta? E Viking plutselig knallgo i år? Ja, bedre enn i fjor e de nok, men de e ikkje blitt Bayern Munchen! Med litt innsats burde me sett bedre ut. Nå framsto me verkelig som lillebror. Denna gong ein liten ynkelige lillebror som e livredd storebror, og gjør akkurat som han seie. Me pleie jo å vær ein liten irriterande jævel av ein lillebror, som klare å ødelegga for storebror gong itte gong! Den følelsen e det ikkje møkje som slår! Alle lillebrorar vett kor deilig det e når du har nådd nivået te storebror, og endelig slår han i bordtennis i garasjen, eller klare å dryla han i bordet onna handback duellen! Det e denna følelsen me vil ha tebake!

Det blei ein nitrist tur hjem, ein elendige avslutning på påsken. Ein ørliten trøst va det å lesa i aviså på tirsdag at enkelte av guttane tok knallhard sjølkritikk. Me får bara håpa at det gjelde heile gjengen. Me kan ikkje tro at ting går av seg sjøl med ein medalje hima i skoffå! Me e ikkje så god at me kan bruka tjue trekk på å spilla oss ut av egen halvdel. Då får me brudd på oss! Heila tiå, ikkje bara mot Viking! Her må det trøs te! Om guttane meine alvor med sjølkritikken sin, ja, det kan de bara visa på ein måte!

Ja, høgt oppe nå Viking, men neste gong ska me riva dokker ner igjen.......