Ska ikkje væra enkelt, nei!

FKH - Sogndal 0 - 1 (0 - 0)

Itte å ha svevd rondt i skyene på 17. mai og heila pinsehelgå havna me fort nerpå igjen. Det vise kor jevnt og tett det e i denna ligaen. Sogndal kom te Haugesund med ein klar plan, og lukkast dessverre hundre prosent. Når det e sagt, så va de avhengige av at omtrent absolutt alt så va av såkalte marginar gjekk deiras vei, noke de ikkje la skjul på ittepå hellår (ihvertfallikkjeKaradas). Uansett kor nitrist det e å tapa så gjekk ikkje Svartbak lika forbanna him som itte Sarpsborg kampen. Den store forskjellen i går va at ein konne se på guttane at de ville, det va ikkje innsatsen det sto på. Sjøl om det va noken hårreisande valg og pasningar denna kampen o, va spillet stort sett godkjent, ja, flott å se på va det te tider. Avslutningane derimot va ikkje av samme kaliber som 16. mai. Denna kampen tapte me rett og slett på ineffektivitet foran kassen. Når ellers brilliante Bangura lage ein totalt unødvendige straffe, då går det som det typisk for sånne kampar må gå. For straffe va det, ifølge reglene ihvertfall. Der og då meinte ikkje Svartbak det, noke som me ga klart utrykk for, men itte å sett detta hundre gonger på tv, så må me innrømma at dommaren har sin fulle rett te å blåsa. Koffor i all verden trenge du egentlig å dra i trøyå der da Bangura? Du hadde jo kontroll uansett! Det som e domt med sånne situsjonar, e at dommerane blåse ein av femti gonger, då e det så jævla kjipt når den eine gongen går imot deg. Om kørnåren va ute før Gytkjær scora e det bara linjemannen som kan svara på. Tv-bildene klarte hellår ikkje å gi noe sikkert svar på det. Det som e sikkert, e at linjemannen følte seg sikker. Han va oppe med flagget før ballen va komt inn i feltet. Svartbak trodde der me sto på stadion at han vinka for offside, og hissa oss derfor selvsagt i vinkel.

Me avslutte denna kampen med noken ord om å hissa seg opp på dommaren. Svartbak meine det e heilt greit, sjøl om det sko visa seg ittekvart at dommaren har rett! Det e forhåpentligvis med på at enkelte avgjørelsar som må gjøras i hyrten og styrten kan gå våres vei (sjølommeføledetaldrigjørdetfoross). Dei fleste dommerar blir nok påvirka av stemningå på tribunen, sjøl om dei ikkje vil innrømma det. Det e himapublikum sin jobb å få dommaren te å dømma brorparten av avgjørelsane våres vei. Lar me de hørra det når de dømme mot oss, vil de forhåpentligvis huska det te neste gong, og ubevisst dømma fordel oss med redsel for ubehag fra tribunane. Sånn som de gjør for B&#%% i Bergen, Rbk i Trondheim og Vif i Oslo. Derfor like Svartbak det han ser når te og med publikum på østre står igjen for å la dommartrioen få gjennomgå på vei inn i garderoben. Det me ikkje like e utrop som eit par idiotar bak oss brølte i det straffen blei dømt. Her kom Haugalandsrasisten te uttrykk. Det som likavel va bra i denna situasjonen, va at det blei vist ein ok sjøljustis på tribunen. Idiotane bak oss fekk klar beskjed om å holda kjeft, fra Svartbak, og ein heile haug med andre. Ka e så moralen her? Jo, diss gjerna dommaren, men diss han for dømmingå!